Գագարին նախագիծ Հանդիպում

Այսօր ես մասնակցեցի մի շատ հետաքրքիր հանդիպման մի խումբ ազգրագրագետների, որոնք ներկայացրեցին Գագարին պրոյեկտը իրենց ուսումնասիրած տեսանկյուններից։Խոսեցինք ծեսերից, խոսեցինք նաև ինչ պես են որոշվում համայնքների անունները օրինակ՝

  • Հին ու նոր անվանումեր

  • Ելքի գյուղի անվան հետ կապված հիշողություն

  • Հղում բնական միջավայրին․գետը

  • Պատմական համատեկստը

մանրամասն բացատրեցին այս կետերը։Հետաքրքրեց, որ համայնքներում օկտագործվում է ծածկալեզու «թարս լեզու» այսինքն երբ համայնք հյուր է գալիս նրանք այդ թարս լեզվով խոսում են, որ իրենց չհասկանան։Ինձ դուր եկավ ավելի գերեզմանոցների թեման, երբ հետազոտությունների միջեցով համայնքներում գտել էին շատ սիրուն և տարբերվող գերեզմանոցներ։Հանդիպումտ շատ հետաքրքիր,տարբերվող և տեղեկատվական էր։ Հուսով եմ էլի կմասնակցեմ ։

Մայիսյան հավաք․ կլոր սեղան՝ հասարակագիտական ստուգատեսի ամփոփում

Մարտի 1ից մեր կրթահամալիրում մեկնարկվեց հասարակական ստուգատեսը։ Ես սիրում եմ այն ​​մթնոլորտը, որը մեզ տալիս է մեր քոլեջը: Մենք ունեցանք շատ հետաքրքիր ու մոտիվացնող հանդիպումներ։Ես մասնակցել եմ շատ հասարակակն ստուգատեսսների, բոլորն էլ  յուրօրինակ, մոտիվոցնող և տեղեկատվական էին։Ես մասնակցել եմ քաղաքագետ Բենիամին Մաթևոսյանի  հետ հանդիպմանը,որը ըստ ինձ շատ տեղեկատվակն էր։Մենք քննարկում էինք այժմ կատարվող քաղաքական վիճակը։Հետաքրքիր էր այն մասը,որ շատ ճիշտ համեմատումներ էին անում,որը ինձ շատ դուր եկավ։

Ինձ համար ամենատպավորիչ հանդիպումը դա Մաթևոս Բարսեղյանի հետ եղած հանդիպումն էր,որը  One way  տուրիստական ընկերության հիմնադիրն էր։Նա պատմեց իր գործունեության մասին,թե ինչպես է հասել բարձրունքի,ինչ ձախողումներ է ունեցել ։Նա ապացուցեց, որ անհնարին ոչինչ չկա, ուղակի անհնարին թվացողը ավելի շատ ժամանակ է պահանջում։Մաթևոս Բարսեղյանը անկեղծ ու անմիջական պատասխանում էր բոլոր հարցերին,խորհուրդներ էր տալիս ու մոտիվացնում։ Կոնկրետ ես շատ մոտիվացիա ստացա առաջ գնալու՝ չհանձնվելով դժվարությունների դեմ։Հուսով եմ ևս մեկ անգամ կկրկնենք այս հնդիպումը։Բայց ամեից շատ ինձ գրավեց ու փոխեց Տիգրան Հայրապետյանի հոդվածների քննարկումը։Տիգրան Հայրապետյանը չէր վախենում իր կարծիքը արտահայտել,միշտ պայքարում էր հանուն ճշմարտության և հասնում էր նպատակին ուշադրություն չդաձնելով հասարակությանը։Իսկ  հոդվածի վերլուծությունը ինձ մտածելու առիթ տվեց։Սկսեցի մտածել,թե ես ինչ եմ ուզում ստանալ այս կյանքից։Հասկացա,որ այս կյանքում ազնվությունը ու նպատակասլացությունը առաջին տեղում են։Հուսով եմ, որ շուտով կստանամ իմ հարցի պատասխնաը։

Ըստ ինձ ստուգատեսները շատ կարևոր են,քանի որ մենք ծանոթանում ենք տարբեր մարդկանց հետ, ստանում ենք մեզ հուզող հարցերի պատասխանները, որոշ տեղերում կարողանում ենք գտնել մեզ։Ցանկանում եմ իմ երախտագիտությունը հայտնել կազմակերպչին՝ընկեր Էլյային՝այս հանդիպման համար, որը ցույց տվեց, որ յուրաքանչյուրը կարող է հասնել իր ուզածին, նույնիսկ եթե դա անիրագործելի է թվում:

Հասարկական նախաձեռնություն

Ընթերցանության խմբակ

Գիրքը ամբողջ մարդկության մեծագույն ուսուցիչն է: Սա ընկեր է, ով մեզ ուղեկցում է մանկապարտեզի օրրանից մինչև հասուն ծերություն:Վերջին շրջանում նկատվում է բնակչության գրագիտության նվազում, հատկապես երիտասարդների շրջանում: Նաև երիտասարդները չունեն շատ հարուստ և գեղեցիկ բառապաշար: Եվ ո՞րը կարող է լինել խնդիրը: Բանն այն է, որ մարդիկ ավելի քիչ են կարդում: Այսպիսով, այլևս անհրաժեշտ չէ ասել, որ օգտակար է կարդալը, քանի որ դա ակնհայտ է: Մեկ այլ հակասություն կայանում է նրանում, թե ինչ կարդալ,  թղթե գրքեր կամ էլեկտրոնային գրքեր: Դա այդքան էլ կարևոր չէ, կարևոր է, թե ինչպիսի գրքեր: Ճիշտ է, այսօրվա երիտասարդներն ավելի շատ ժամանակ են անցկացնում ինտերնետում, քան գրադարանում, և ամեն ինչ լավ կլիներ, եթե նրանք գոնե օգտագործեին վիրտուալ գրադարաններ:Քանի որ  անգրագիտությունը ցավոք գլոբալ խնդիր է ջ ես համարում եմ ,որ գրքի շնորհիվ մարդիք զարգանում են ես որոշեցի բացել ընթերցանության խմբակ, որի առաջին մասնակիցները իմ ընկերներն էին։ Այդ եզրահանգման եկա քանի որ ինձ շրջապատող մարդկանց մեծամասնությունը չեն սիրում ընթերցել։ Ես մտահոգված եմ այդ խնդրով ։Ըստ իս, դա գլոբալ խնդիրներ է,քանի որ մարդը չկարդալուց դեգրադացվում են ։Այդ իսկ պատճառով ես որոշեցի փորձել լուծել այդ խնդիրը։Մենք քննարկման միջոցով գիրք ենք ընտրում ,կարդում և քննարկում անցկացնում։Այպիսով վստահ կարող եմ ասել, որ այս խմբակի միջոցով շատերը սկեսել են կարդալ ես սիրել գիրքը։Մեկ գրքին տրվում է մեկ և ամիս ժամանակ։ Քննարկամն միջոցով մենք ընտրում ենք գիրքը։ Հանդիպման ժամանակ նախ մենք խոսում ենք հեղինակի մասին,հետո քննարկում ենք սյուժեն ասելով,թե ում ինչ դուր եկավ կամ չհավանեց ։Վերջում կարդում ենք դուրս գրած հատվածները,թե ինչ է այդ հատվածի իրենց գրավել և ամփոփելով ասում ենք թե ում մեջ ինչ փոխղեց և ինչ սովորեցրեց ։ Հետագայում մենք մտածում ենք ավելի ընդլայնվել, անել հավաքներ նաև օնլայն հաթակներում,որպեսսզի այլ երկրում գտնվող ցանկացողները նույն պես մասնակցեն։

 

 

Մարդու դերը հասարակության մեջ

Մարդիկ սոցիալական էակներ են: Մենք ծնվում ենք այլ մարդկանց շնորհիվ: Մենք գոյատևում ենք ուրիշների օգնությամբ: Ուզենք, թե չուզենք, դժվար թե հնարավոր լինի գտնել մեր կյանքի պահերը, երբ մենք կախված չենք ուրիշներից: Ուստի պետք չէ զարմանալ, որ մարդկային երջանկությունը ուրիշների հետ մեր հարաբերությունների արդյունքն է:Յուրաքանչյուր մարդ ձգտում է հասարակության մեջ գտնել իր համար հարմար տեղ: Դժվար թե դա որևէ մեկին զարմացնի, քանի որ հենց հասարակությունն է կյանքի բնական միջավայրը, համապատասխանաբար նրա կյանքի հարմարավետությունը, հաջողությունը և բոլոր տեսակի ձեռքբերումները կախված են նրանից, թե ինչպես է նա հաստատվելու այս հասարակության մեջ: Հետևաբար, յուրաքանչյուր մարդ ցանկանում է զբաղեցնել առավել հարմարավետ և հաճելի տեղը հասարակության մեջ `իր համար ապահովելով համապատասխան կենսամակարդակ: Յուրաքանչյուր մարդ պետք է մտածի, թե որն է լինելու իր տեղը հասարակության մեջ: Եվ դա պետք է անեք շատ վաղ պատանեկան տարիքից, որպեսզի հետագայում չհայտնվեք տհաճ իրավիճակում, երբ արդեն մեծ եք, պետք է տեղի ունենաք, ինչ-որ բանի հասնեիք, բայց ձեր տեղը ժամանակակից հասարակության մեջ ձեզ չի սազում: Բոլորը ձեզ անհամապատասխան են թվում ձեր հնարավորություններին, տաղանդներին և արդեն իսկ ի հայտ եկած նպատակներին: Այս իրավիճակը չափազանց դժվար է անվանել հաճելի, ուստի ես անձամբ փորձում եմ խուսափել դրանից: Այս նպատակով է, որ ես փորձում եմ վերլուծել ինքս ինձ, հասարակության մեջ իմ հնարավոր տեղը և համապատասխան բոլոր հետևանքները: Նախ և առաջ հասարակության մեջ ձեր տեղը գտնելու համար պետք է որոշում կայացնեք ձեր մասնագիտության վերաբերյալ, թե ինչով եք դուք զբաղվելու որոշակի կենսամակարդակ ապահովելու համար: Աշխատանքը միշտ եղել է կյանքի կարևոր տարր, անկախ նրանից, թե մարդկության գոյության որ ժամանակի մասին է խոսքը: Սեփական կամ լավ աշխատանքի եկամտաբեր բիզնեսի միջոցով անձը կարող էր իրեն ապահովել կենսամակարդակի և հարմարավետության բարձր մակարդակ, որը հիմք էր հանդիսանում մնացած ամեն ինչի համար: Մինչ այժմ ես որոշում չեմ կայացրել իմ ապագա մասնագիտության վերաբերյալ, բայց շուտով կզբաղվեմ դրանով, քանի որ հասարակության մեջ իմ տեղը մեծապես կախված է որոշակի անձի մասնագիտությունից և աշխատանքից:Ժամանակակից հասարակությունում անձի դիրքը որոշելու կարևոր մասը սոցիալական շրջանակներն են, որոնց նա մասնակցում է: Որպես դպրոցականներ ՝ մարդիկ իրականում չեն մտածում այն ​​մասին, թե ում հետ են շփվում և ինչ սոցիալական շրջանակներում են այդ մարդիկ պատկանում: Այնուամենայնիվ, մեծահասակների շրջանում սա բոլորովին այլ խնդիր է: Ներկայումս ես նույն կերպ չեմ որոշել, թե որ սոցիալական շրջանակների հետ եմ առնչվելու: Ամենայն հավանականությամբ, դա տեղի կունենա անկախ իմ կամքից, ում հետ հետաքրքիր կլինի, դրանով ես շփվելու եմ: Ժամանակակից հասարակության մեջ իմ դիրքը պարզ է, ես ուսանող եմ եմ և պետք է սովորեմ, բայց միևնույն ժամանակ, մի մոռացեք ծրագրեր կազմել ապագայի համար և փորձել հասնել իմ նպատակներին: Այսօրվա հասարակության մեջ ապագան, անշուշտ, կախված կլինի ինչպես իմ մասնագիտությունից, այնպես էլ այն սոցիալական շրջանակներից, որոնց ես մասնակցելու եմ: Հասարակության և անհատների շահերը հաճախ տարբերվում են: Այսինքն ՝ պարզ է, որ հասարակությունը կարիք ունի, որ մարդը մոռանա իր շահերը և զոհաբերի դրանք: Նա իր  ժամանակը նվիրի հասարակությանը, ոչ թե իրեն: Բայց հասարակությունը մոռանում է, որ կարևոր են նաև մարդու սեփական շահերը ՝ առողջությունը, ընտանիքը… Բայց դա այնքան շատ էր, որ մարդիկ իրականում զոհաբերում էին անգամ իրենց կյանքը ուրիշների շահերի համար: Հասարակությունը դիմակահանդես է, որտեղ բոլորը թաքցնում են դեմքը դիմակի տակ ՝ դրանով իսկ իրենց մատնելով Ես միշտ զարմանում եմ, թե ինչպես է հասարակությունը բաժանում իրերը նորմալների և աննորմալների: Քանի որ որոշ առարկաներ, որոնք մեր առօրյա կյանքի փաստն են, ինձ համար տարօրինակ են թվում: “Մարդը սիրում է հասարակությունը, լինի դա նույնիսկ միայնակ վառվող մոմի հասարակությունը:”

 

 

Հասարակագիտական ստուգատես

Մարտի 1ից մեր կրթահամալիրում մեկնարկվեց հասարակական ստուգատեսը։ Ես սիրում եմ այն ​​մթնոլորտը, որը մեզ տալիս է մեր քոլեջը: Մենք ունեցանք շատ հետաքրքիր ու մոտիվացնող հանդիպումներ։Ինձ համար ամենատպավորիչ հանդիպումը դա Մաթևոս Բարսեղյանի հետ եղած հանդպուներ,որը  One way tour տուրիստական ընկերության հիմնադիրներ։Նա պատմեց իր գործունեության մասին,թե ինչպես է հասել բարձրունքի,ինչ ձախողումներ է ունեցել ։Նա ապացուցեց, որ անհնարին ոչինչ չկա ուղակի անհնարնը ավելի շատ ժամանակ է պահանջում։

Ըստ ինձ ստուգատեսները շատ կարևոր են քանի, որ մենք ծանոթանումենք տարբեր մարդկանց հետ, ստանում ենք մեզ հուզող հարցերի պատասխանները, որոշ տեղերում կարողանում ենք գտնել մեզ։Ցանկանում եմ իմ երախտագիտությունը հայտնել կազմակերպիչին՝ընկեր Էլյաին այս հանդիպման համար, որը ցույց տվեց, որ յուրաքանչյուրը կարող է հասնել իր ուզածին, նույնիսկ եթե դա անիրագործելի է թվում:

Տիգրան Հայրապետյանը չեր վախենում իր կարծիքը արտահայտել,միշտ պայքարում էր հանուն ճշմարտության։Հասնել նպատակին ուշադրություն չդաձնելով հասարակությը։Իսկ  հոդվածի վերլուծությունը ինձ մտածելու առիթ տվեց։Սկսեցի մտածել,թե ես ինչում ուզում ստանալ այս կյանքից։Հակացա,որ այս կյանքում ազնվությունը ու նպատակասլացությունը առաջին տեղում են։Հուսովեմ, որ շուտով կստանամ իմ հարցի պատասխնաը։

 

 

 

Մի փնտրեք ողջին մեռյալների մեջ

<<Մի փնտրեք ողջին մեռյալների մեջ>>  հոդվածի մեջ պատմվում էր Տիգրան Հայրապետյանի ողջ կյանքը։Նա եղել է երազկոտ և ունեցել է վառ երևակայություն։ «Ուզում եմ կեսար դառնալ» — մանկական վառ երեւակայության մեջ տպավորված հեքիաթային հերոս-ասպետների հետ նույնացումը զիջել է պատմական հերոս-կերպարներին նմանվելու պատանեկան երազանքներին : — «ուզում եմ կեսար դառնալ» — արդեն տարիների փորձառությամբ կուտակած իմաստությամբ այդ ճակատագրի ողջ ծանրությունն ու պատասխանատվության ահավոր բարձր աստիճանը գիտակցելով եւ ցանկացած զոհաբերության պատրաստ զինվորի հանդգնությամբ կրկնում էր նա: Նա ունեցել է շատ նպատակներ ու պլաններ։ Որն էր Տիգրան Հայրապետյանի գաղտնիքը, որ նա այդքան բարձրունքների հասավ ։ Նա կորցրել էր արդարության հանդեպ հավատը, բայց դա տեղ չտվեց ատելությանը ու չարիքին։Սերն ու կարեկցանքը դարձան նրա գլխավոր բանալին։ Իմ կարծիքով նա այս ամենին հասել էր  նպատակասլացությամբբ ու մարդասիրության շնորհիվ։Տիգրան Հայրապետյանը շատ հիասթափվելու պատճառներ է ունեցել սակայն կյանքում չի հանձնվել։ Որքան էլ «Հոգին իջնում է երբ ուզում է, որտեղ ուզում է եւ ում մոտ ուզում է», այնուամենայնիվ առանց պարարտ հողի որ մի սերմ չի ծլարձակվի: Կյանքում ամեն
ինչ նախապատմություն ունի, Տիգրանի պարագայում դա ընտանեկան
ժառանգությունն է եւ դաստիարակությունը

Երբեք չհանձնվեք, երազեք , հավատացեք և հիշեք, որ ամեն բան հաղթահարելի է ։

«Գարունը այնքան ծաղիկ է բերել, գարունը այնպես պայծառ է կրկին…», իր վերջին գարնան առաջին օրերին վանկարկում էր նա շարունակ` սիրելու, ծառայելու, հաղթելու իր շարունակական մոլուցքի մեջ…

Ըստ իս կարդալով նրա հոդվածը ծանոթանալով նրա հետ նա նկատի ուներ Սիրել՝աշխարհը, ծառայել՝ճշմարտությանը, հաղթել մահը՝անմահանալ։

անմահածած պոետների կուսակցություն

 

Мы читаем и сочиняем стихи не потому, что это красиво. Мы читаем и сочиняем стихи, потому что мы представители человечества, а человечеством движут чувства. Медицина, юриспруденция, бизнес, прикладные науки — всё это благородные занятия. И они необходимы, чтобы обеспечивать нам жизнь. Но поэзия, красота, романтика, любовь — это именно то, для чего мы  живем.

կանոնադրություն

Կուսակցության անդամակցությունը կամավոր է և անհատական:

Մեր կուսակցությունում մենք ընդունում ենք այն քաղաքացիներին, ովքեր ուժեղ գաղափարներ ունեն քոլեջի զարգացման և հարստացման վերաբերյալ:

1) երբ կուսակցությանը միանում են նոր անձինք, բացի ներկայացված նախագծից, նա պետք է անցնի թեստեր:

2) կուսակցության բոլոր անդամները պետք է իրենց կարծիքը հայտնեն նորեկի մասին և արդարացնեն միաձայն որոշումը:

Կուսակցության անդամներին արգելվում է անդամ լինել այլ քաղաքական կուսակցություններին

Մեր կուսակցության անդամները հավատարիմ են գաղտնիության պահպանմանը:

«Անմահացած պոետներ» կուսակցության անդամները, ըստ կանոնադրության, կուսակցական նախագծերի շրջանակներում պետք է ներկայացված լինեն մեծ բանաստեղծների անուններով ու համոզմունքներով:

 

Քոլեջի զարգացման ծրագիրը

  1. Բարեգործություն ուսանողներին, ուսուցիչներին և անձնակազմին `և՛ բարոյական տեսքով, և՛ նյութական:
  2. Միշտ և ամեն ինչում ուսանողների, ուսուցիչների և անձնակազմի կարծիքը հարցնել:
  3. Բարեգործական աշխատանք, որն իրականացվելու է քոլեջի բոլոր ուսանողների, ուսուցիչների կողմից ՀՀ բնակչությանը: Այսպիսով, կատարելով իրենց քաղաքացիական պարտքը
  4. Հոգեբանի ծառայություններ, որին ցանկացած պահի կարող է դիմել (կրթական) յուրաքանչյուր ոք, ով ցանկանում է Սեբաստացի քոլեջ:
  5. Որոշեք դպրոցական ժամերը, որպեսզի սխալը փոխվի հնարավորության դեպքում

Եվ մենք կազմակերպում ենք կարճաժամկետ և արժեքավոր ուսումնական պլան (որպեսզի չհոգնեցնենք ինչպես ուսուցիչներին, այնպես էլ ուսանողներին ՝ այդպիսով չկորցնելով բոլոր կարևոր առարկաները)

  1. Քոլեջի մոտ կառուցել Սեբաստացի ուսանողական հանրակացարան`ուսանողների աշխատունակությամբ քոլեջի գործունեությունը բարելավելու և զարգացնելու համար:
  2. Ստեղծեք առանձին թևում գտնվող ուսանողների ճաշասենյակ:
  3. Բոլոր ուսանողներին կտրամադրվեն պահարաններ (առանձին անկախ կուրսից։
  4. Ուսուցիչների ուշադրությունը կենտրոնացնել աշակերտի անհատական ​​զարգացման վրա և գտնել նրա թաքնված տաղանդները կամ անպայման ազդել նրա զարգացման վրա դրա որևէ դրսևորումներում:
  5. Անցկացնել դասընթացի աշխատանքներ `ուսանողների միջեւ լարվածությունը ցրելու համար:

բացատրություն

Մենք մեզ անվանում էինք «Անմահ բանաստեղծների» կուսակցություն, քանի որ կարծում ենք, որ կարևոր է պահպանել բոլոր այն արժեքները, որոնք մեզ վրա են դրվել ստեղծագործության միջոցով տարբեր ժամանակներում:

Եվ, հետեւաբար, բոլորը պետք է մեծ լինեն, որպեսզի նոր սերնդին ինչ-որ արժեքավոր բան փոխանցեն: Մեր գործունեությունը նվիրված է բացառապես քոլեջի (երկրի) զարգացմանը և անխատի ներդրմանը մեր նոր աշխարհ:

A Class Divided

Դուք ունեք շագանակագույն աչքեր, և դա ձեզ երբեք չի անհանգստացրել: Հիմա պատկերացրեք, որ կապույտ աչքերով մարդիկ ձեզանից բարձր են. Նրանք ավելի խելացի ու ավելի լավ են: Սկզբում գուցե չցանկանաք հավատալ դրան, բայց հավանականությունը մեծ է, որ ժամանակի ընթացքում կհաշտվեք այս փաստի հետ: Նման փորձ անցկացրեց իր դասարանի ուսուցչուհին ՝ արտոնություններ տալով կապույտ աչքերով երեխաներին։

Մարտին Լյութեր Քինգի  շնորհիվ ԱՄՆ-ում վերջ դրվեց ցեղային տարանջատմանը:

Այսպիսով, Էլիոթը մի փորձ արեց, որը, հուսով էր, որ երեխաներին ցույց կտա, թե ինչ է ռասիզմը և որքան հեշտ է ռասիստ դառնալ: Քանի որ երեխաներից շատերը սպիտակ էին, նրան այլ որևէ հատկություն էր պետք ՝ դրանք «ցեղերի» բաժանելու համար, և նա ընտրեց իր աչքերի գույնը: Էլիոթը նշեց, որ կապույտ աչքերով երեխաները գերազանցում են դարչնագույն աչքերով երեխաներին, և դասարանին տեղեկացրեց, որ այսուհետ կապույտ աչքերով երեխաները արտոնություններ կստանան: նախաճաշի հավելում, նոր խաղահրապարակներում խաղալու թույլտվություն և ավելի երկար ընդմիջումներ: Կապույտ աչքերով երեխաները փոխպատվաստվել են գրատախտակին մոտ, իսկ շագանակագույն աչքերով երեխաները ՝ վերջին սեղանների մեջ: Ուսուցիչը կապույտ աչքերով երեխաներին թույլ էր տալիս շփվել և խաղալ միայն կապուտաչյա այլ երեխաների հետ, խրախուսում էր նրանց անտեսել դարչնագույն աչքերը և նույնիսկ արգելում էր խմել նույն աղբյուրից, ինչ դարչնագույն աչքերով:Էլիոթը մտածում էր, թե ինչպես երեխաները կարձագանքեն իր պարտադրված անարդար համակարգին `հիմնվելով այնպիսի պատահական հատկության վրա, ինչպիսին է աչքերի գույնը: Սկզբում երեխաները չէին ցանկանում ընդունել, որ կապույտ աչքերը ինչ-որ կերպ ավելի լավ են, քան դարչնագույն աչքերը: Այնուհետև Էլիոթը հիմնավոր բացատրություն տվեց. Նա երեխաներին ասաց, որ կապույտ աչքերի համար պատասխանատու մելանինը նաև մտավոր առավելություն է տալիս կապույտ աչքերով (ինչը, իհարկե, այդպես չէ): Նա ստիպեց շագանակագույն աչքերով երեխաներին հատուկ ժապավեններ կրել ՝ ցույց տալու նրանց ցածր կարգավիճակը։Երեխաները շուտով հարմարվեցին «լավագույն» և «վատագույն» նոր դերերին, և նրանց մոտ զարգացավ խտրական վարք: «Բարձր ռասայի» ներկայացուցիչները սկսեցին ամբարտավանորեն վարվել, հրամանատար ու բավականին տհաճ վերաբերմունք ցուցաբերել իրենց «վատագույն» դասընկերների նկատմամբ: Նրանք ավելի լավ արդյունքներ ցույց տվեցին թեստերի վրա, ավելի լավ, քան նախկինում էին ՝ հաղթահարելով մաթեմատիկայի և ընթերցանության առաջադրանքները: Ոմանք նույնիսկ սկսեցին զզվելիորեն օգտագործել «շագանակագույն աչքեր» տերմինը ՝ «ամենավատ» ուսանողներին վիրավորելու համար:

 

Նա  փայլուն կիներ:  Ես համարում եմ այն, ինչ նա արեց, պետք է պարտադիր լինի, ուսուցանվի դպրոցներում:Այս ուսուցիչը զարմանալի աշխատանք կատարեց ՝ այս երեխաներին դաս տալով, որը նրանց հետ կմնա ամբողջ կյանքում: Եթե ​​այսօր ուսուցիչը փորձեր դա անել, և երեխան իրեն վատ զգար, այդ ուսուցիչը կազատվեր և այլևս երբեք չէր դասավանդի: Վատ զգալով այս երեխաները սովորեցին ամբողջ կյանքի դաս: Ցավոք, այսօր երեխաները զրկված են նման փորձից:Ւմաստն այն է, որ  մենք փորձենք քայլենք ուրիշի կոշիկներով, դա դաս է, որը մենք բոլորս կարող ենք սովորել: Ռասիզմը ուսուցանվում է շատ երիտասարդ տարիքում, բոլորս հաստատ կարող ենք դասեր քաղել դրանից:Մեծահասակների խմբի մեջ ինձ ամենից շատ տպավորեց լսելու և սովորելու պատրաստակամությունը: Ես վստահ չեմ, արդյոք այս մեթոդը նույն կերպ կաշխատի այսօր: Այդ սենյակի մեծահասակները վերջում կարողացան կազմալուծվել և բաց լինել փոփոխությունների համար:

Հանդիպում-քննարկում քաղաքագետի հետ

Այսօր տեղի ունեցավ հանդիպում քաղաքագետ Բենիամին Մաթևոսյանի հետ։Չնայած նրան, որ ես այլ կերպ էի պատկերացնում այս հանդիպումը միևնուկն է, շատ հետաքրաիր ու տեղեկատվական հանդիպում էր։ Մենք քննարկեցինք տիրող իրավիճակը երկրում, կարծիքները շատ տարբեր էին։Ինձ դուր եկավ այն, որ նա շատ համեմատություններ էր անում օրինակ հայաստանը բանտի հետ իսկ ղեկավարների բանտատիրոջ հետ։ Շատ հաճելի հանդիպում էր։💜

Перейти к верхней панели